Społeczna Szkoła Podstawowa w Chorzowie powstała w roku 1991 z inicjatywy rodziców chcących zapewnić swym dzieciom nowoczesną, na wysokim poziomie wiedzę, znajomość języków obcych oraz wrażliwość na otaczającą rzeczywistość. W swym obecnym kształcie nauka w naszej szkole daleko wykracza poza obowiązujące podstawy programowe MEN. Poprzez zwiększoną ilość godzin w nauczaniu kluczowych przedmiotów ogólnokształcących i artystycznych stwarza możliwość podniesienia wymagań edukacyjnych i kształtowania dużej wrażliwości społecznej, ekologicznej i estetycznej.
W swym obecnym kształcie nauka w naszej szkole daleko wykracza poza obowiązujące podstawy programowe Ministerstwa Edukacji i Nauki. Poprzez zwiększoną ilość godzin w nauczaniu kluczowych przedmiotów ogólnokształcących i artystycznych stwarza możliwość podniesienia wymagań edukacyjnych i kształtowania dojrzałej osobowości. Nasi uczniowie, zdając ogólnopolskie egzaminy, uzyskują corocznie wyniki znacznie przekraczające średni krajowy wynik tych egzaminów, najwyższe w Chorzowie. Realizacja tak dużych zadań jest możliwa tylko dzięki wysokiej fachowości Rady Pedagogicznej, ambicji uczniów, współpracy z rodzicami, nauce w małych zespołach klasowych, które pozwalają na daleko idącą indywidualizację nauczania i poczuciu bezpieczeństwa.
Nasi uczniowie odnoszą sukcesy w konkursach przedmiotowych, artystycznych i sportowych. Absolwenci zawsze dostają się do szkół, które wybrali.
Oprócz zapewnienia uczniom bezpieczeństwa, dobrze zorganizowanych i atrakcyjnych zajęć dydaktyczno – wychowawczych, wiele uwagi poświęca się imprezom integrującym środowisko szkolne i rodziców. Na stałe, w kalendarz imprez szkolnych, weszły wspólne spotkania przy choince, regularne uczestnictwo w życiu kulturalnym (teatr, kino, filharmonia, opera), Kawiarenka Literacka, Festiwal Twórczości Artystycznej, Festiwal Podróżniczy, apele okolicznościowe, wycieczki.
W roku 2003 obydwie prowadzone przez Stowarzyszenie szkoły otrzymały tytuły i certyfikaty „Szkoła z klasą”
„W wychowaniu chodzi właśnie o to ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, o to, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał, aby więc poprzez wszystko co ma, co posiada, umiał bardziej i pełniej być nie tylko z drugim, ale i dla drugich”.
